Een tijdje geleden werden we heel voorzichtig een beetje verliefd op een onweerstaanbaar lief snoetje dat we online tegen kwamen. Na een hele reeks e-mails, en vele vele kilometers werden die paar foto’s realiteit en nu ze hier al een paar dagen is, en blijft, hoog tijd om jullie voor te stellen aan Oona: 
Dit kleine meisje van ongeveer 4 maanden oud kwam via Stichting Idemo naar Nederland waar we haar oppikten. Best spannend hoor. Het voelde een beetje als een blind date waarop we niet helemaal voorbereid waren. We waren moe. Doodop om precies te zijn want we hadden er een rit van ongeveer 1200km op zitten en waren belange nog niet thuis.
Net voor onze ‘date’ profiteerden we nog van de bewoonde wereld door eten te bestellen bij een afhaalchinees (nee, dat hebben we niet in het noorden dus dat smaakte!). Met tuigjes in verschillende maten (want we wisten niet precies hoe groot ze zou zijn) stonden we klaar om kennis te maken met een hondje dat helemaal vanuit Bosnië kwam met de hoop op een nieuwe thuis. Ik ben zeker dat het voor haar net zo spannend was!
We waren een beetje onzeker over de lange rit naar huis, maar dit kleintje maakte van de tijd gebruik om meteen onze harten (nog meer) te veroveren. Ze nestelde zich in mijn armen keek even heel lang in mijn ogen en viel vervolgens in slaap. De hele rit durfde ik nauwelijk te bewegen omdat ik die kleine lieverd niet wakker wilde maken.
Van alle indrukken en de lange reis leek puppemie net zo moe als wij. We konden nog net allemaal lang genoeg onze ogen open houden om uitgebreid kennis te maken voor we K.O. onze nest in kropen.

Een nieuwe thuis en een nieuw leven zijn opwindend maar soms ook best eng. Drukke wegen, naar de dierenarts, nieuwe mensen en tal van nieuwe geuren,… Soms komt er een klein paniekje boven maar met Ravasz als grote voorbeeld en wat aanmoedigingen van onze kant, lijkt alles – ook de enge dingen- wel een kans te krijgen.

Zo leerde Oona dat:
– de dierenarts wel in je oren kijkt en prikjes geeft maar ook heel lekkere snoepjes.
– het bos groot is en er vreemde honden en mensen lopen, maar dat er ook superveel te snuffelen valt. (wacht maar pup tot je mee naar het noorden reist!)
– geiten raar zijn, maar de oma die er vlakbij woont super lief is (en wel meer mensen blij zijn met een binnengesmokkelde pup).
– de zetel de allergezelligste plek is om een dutje te doen.
– Ravasz absoluut geen eten deelt (maar er altijd een ander bakje te vinden is dat net zo smaakt).
– bloemkool echt iets eigenaardig is dat je best in 1001 stukjes vermorzelt.
Zo onzeker als Oona buiten is, zo comfortabel is ze in huis, waar we ook zijn. In het rusthuis, bij vrienden,.. maakt allemaal niet uit, overal vindt ze een plekje om lekker te slapen en te knuffelen. Zo heeft ze steeds een fijne plek om uit te rusten van alle nieuwe ervaringen die nu op haar af komen. Er staan ons nog heel wat avonturen te wachten, maar samen komen er er wel he Lilla vän :-).
Oh en ze kan zo heerlijk geluidjes liggen maken als ze slaapt. Ik zou me er dan zo bij willen leggen om mee te soezen 🙂

Spara

Spara

4 Comments

  1. Anneke Van Cauter Reply

    Veel geluk samen, weer een echte vriend(in) er bij!

  2. Andy en Anke Reply

    Weer een gelukkig hondje dat een goeie thuis gevonden heeft! Hopelijk beleven jullie er even veel plezier aan dan aan Zigje!

  3. Heel veel geluk met jullie nieuwe hondje. Opname is Prachtig, mooi pupje, mooie naam ook. Dat beestje is met haar puppiekontje in de boter gevallen ?????

Write A Comment