Elke dag al wordt ik verwend met heerlijk eten. Thuiskok van dienst weet de lekkerste gerechten uit zijn mouw te schudden om van elke maaltijd een feest te maken.
Een paar voorbeelden van wat hij zoal uittest kan je vinden op de website "Kikkererwt".
Maar zo nu en dan heeft zelfs de master-thuis-kok zin om zelf de benen onder tafel te schuiven, lekker te eten en geen afwas te moeten doen.
Via "EVA", een website over vegetarisme, vond mijn keukenheld informatie over vegetarische gastronomische diners met Philippe Van den Bulck. Meestal gruwel ik dan al als ik denk aan het lange wachten, uren stilzitten op een stoel en pinguins die broodkruimels komen wegborstelen,… Maar, een hele avond volledig veggie.. dat wilde ik zeker een kans geven!
En de massa’s inspiratie kregen we er zo bij 🙂
Uiteraard moest minstens 1 van de 2 Goldies ons vergezellen. Ik wist niet goed hoe men zou reageren, maar wilde het er wel op wagen. "och," zei Joeri, "al die dierenliefhebbers, en dan moeilijk doen om 1 hond? Dat geloof ik niet."
En hij kreeg gelijk. Bij aankomst kregen we zonder verpinken onze plaatsen toegewezen en bracht men ons alvast een heerlijk aperitief van cava, vanille en munt. (die ik op mijn nuchter-gespaarde maag maar rustig nuttigde)
Zeven volle gangen van overheerlijke gerechtjes plus nog een paar aperitiefhapjes passeerden over de tafels aan een gezellig tempo. Gerechten die er te mooi uit zagen om geen foto’s te maken :-). De afwerking was top, het was een plezier voor het oog én de smaakpapillen. Onwaarschijnlijk.
Sushi met sesam en komkommer:
Risotto met selder, gele wortel en radijs:
Couscous met groene tuinkruiden, broccoli-crème en tofu (ben geen tofu-fan, maar deze meneer wist duidelijk hoe je dat moet klaarmaken!)
Samosa met banaan, chocolade en pecanoten met een caramel van rauwe chocolade en ijs. (zéér lekker!)
En Hummer? Die bleef de 7 volle gangen rustig naast me aan tafel liggen.De ene keer languit, dan weer in een klein bolletje of met haar kopje op mijn schoen.
Wanneer mijn kopje thee ongeveer leeg was begon ze onrustig te worden. Liefst was ze even gaan poetsen onder de tafels of op mijn schoot gekropen voor wat knuffels. Maar na een beetje aanmoediging legde ze zich toch rustig weer onder tafel en bleef braaf liggen tot we klaar waren.
En na een tongstrelende sensatie van allerlei gerechten konden we toch nog steeds -schijnbaar- vederlicht weer naar huis. Ik ben serieus onder de indruk.
Niet het minst van het lekker eten, maar zeker ook van Hummer die toch al die tijd zó flink naast me is blijven liggen!
1 Comment
Oh wow, ik ben sowieso een echte veggie-fanaat maar van deze foto’s krijg ik echt reuzeveel honger. 🙂