Mogwai’s 10e vermaanddag was bijna geruisloos gepasseerd tot we tijdens een gezellige avond bij vrienden, nog voor de soep en de patatten, enigszinds opgeschrikt werden.
Het zat er natuurlijk al lang aan te komen, maar het verliep toch ietsipitsie anders dan verwacht.
Gezien Ravasz in zijn jongere jaren bekend stond om zijn GROTE verliefdheden, heeldere sonates aan het adres van zijn jonkvrouwen, Robin Hood gewijze ontsnappingen en hitsige escapades, lagen onze verwachting zowat in die lijn. We waren voorbereid dat elk klein teken van een hormonale verandering bij Mogwai zou ingeluid worden met blikkerende tanden (van Mogwai’s kant) en Hongaarse liefdesverklaringen (van Ravasz zijn kant).
Maar nee, het was de verbaasde schreeuw: “hé ik denk dat 1 van de honden bloedt!” van onze vriendin, op de vloer bij hen thuis, een paar seconden twijfel en vervolgens het schaamrood op onze kaken dat ons tot de conclusie leidde dat Mogwai loops was.
“Ravasz blijft ons verbazen, he” merkte Joeri droogweg op.
De voorbije weken hijste Mogwai reeds een paar keer de vlag der bitsige teven en ik hoop dat dat er wat mee te maken heeft, want leuk is anders zo een verfrommelde snoet en boze blikken! Anderzijds merkten we ook op dat Ravasz super-beschermend was. Voelde Mogwai zich geïntimideerd door een vreemde hond, dan sprong hij er manhaftig tussen om de tegenstander te verdrijven.
Meer dan dat is er niet aan. Hij doet niet gekker dan anders hoewel we gezien de geplunderde dozen, gestolen koekjes, verschalkte korstjes, en afgeluisd lekkers wel móeten afleiden dan zijn neus prima functioneert. We kunnen nog geen kruimel binnen zijn bereik laten liggen, geen wondje hebben zonder dat hij ons erop wijst door er met zijn neus tegen te duwen, of geen knauwbeentje verstoppen zonder dat hij feilloos weet waar. En als Mogwai er tijdens haar zoek-training te lang over doet, maakt hij er genadeloos een einde aan door de buit binnen te halen.
Heeft hij dan werkelijk in de loop der jaren zijn obsessies omgebogen naar alles wat ook maar enigszins eetbaar lijkt of is deze situatie voor hem anders?
