Het mogen dan donkere en onzekere dagen zijn, wanneer de sneeuw het landschap toedekt en nadien de zon erdoor komt, danst de magie van kerst door onze gedachten.
Van zelfgemaakte kerstkransen tot een miljoen lichtjes, een peperkoekenhuisje (van Ikea) en vrolijke raamtekeningen,… Kerst is hier niet gewoon een dagje heel veel hapjes eten maar het genot van een lange en trage aanloop richting de langere dagen.
De winterrituelen, oude en nieuw verzonnen, bewijzen in een tijd als deze hun nut als houvast, als letterlijk en/of figuurlijk een lichtje in de duisternis. Met het ophangen van dertig jaar oude kerstversiering of het wederom bekijken van de hele Home Alone collectie houden we de nostalgisch oude herinneringen warm. Er zijn nog dingen die we kunnen herhalen, net zoals we ze altijd doen, en die geven dan weer de moed om zo flexibel om te gaan met zaken die we niet in de hand hebben. Het is van de moet want een toverstaf heb ik niet, helaas.
Een serieus gesmodder hoor, zo’n huisje versieren maar oh wat ruikt het lekker! Misschien rapen we volgende kerst onze moed nog wel eens bij elkaar om zelf eentje te bakken 🙂
Prettige feestdagen!
x
