Hier zijn we weer met een nieuwe hangende, roze tong, live vanuit het hoge Noorden! De hoogtepunten van vandaag zijn: dierendag, een aanpassing op facebook en een persoonlijk bericht voor Tante May dat ze zeker eens een workshop pottenbakken moet proberen; het is een aanrader!
Hierbij alvast een foto van het draaisel van vandaag. Poging twee, dat moet ik er eerlijkheidshalve wel bij vertellen. Vandaag leerden we hoe je een oor aan een kop maakt, dus gingen we ijverig aan de slag om eerst een kop te maken. Mijn eerste probeersel was niet echt super mislukt maar had ongeveer de grootte van een eierdopje. “Ideaal voor glögg,” zei Livia ( de lesgeefster) lachend. En ja, dat is misschien wel een idee want tasjes hebben we daar nog niet voor. Maar glögg drink je niet alleen dus moet ik er eigenlijk nog minstens 5 bij maken. (tegen kerst zal ik ons glögg recept wel eens delen want dat is echt superlekker als je het vers maakt!)
Deze les moest ik dus niet enkel leren om mijn randen een stuk lichter te maken, maar dus ook inschatten hoeveel klei ik nu eigenlijk nodig heb.
Eigenlijk lag ik languit op het koude pad om paddenstoelen te fotograferen toen ik plots dit onwaarschijnlijk unieke moment spotte; Ravasz en Oona die samen met een stok rondlopen. Ik mikte en klikte en ben dus zeer content dat ze er ook alle twee op staan. Gekke Oona heeft zelf eigenlijk niet echt interesse in stokken maar kan ze niet weerstaan in de muil van een andere hond. Ravasz was volgens mij vandaag vergeten dat hij normaal niet apporteert… Hij liep zeker de volle 5 minuten rond te paraderen met deze stok. En Oona mocht wel eens proeven, na een tijdje kreeg ze een waarschuwende blik: “Kijken mag, aankomen niet!”
Vorige week was het wereld dieren dag en dat moesten we natuurlijk vieren. En dan vooral met iets dat de doggies zou plezieren: een vettige wandeling! En er is meer: extra veel tijd om in de plassen te springen:
Ook op wereld dierendag pikten we een verdwaalde Belg vriend op aan het station in het dorp. We hotsten kwebbelend door de ICA (hopend dat niemand er Nederlands verstond), babbelden honderduit in de warme herfstzon en probeerden mijn fles zelfgemaakte appelcider die meer weg had van kruidige appel-limonade dan van cider. Oeps.
Dat ik geen keukenprinses ben is al lang geen geheim meer, dus ben ik maar aan de slag gegaan met hondenhaar. Bouletjes van hondenhaar! Hier een eerste poging om vilten balletjes te draaien van Oona’s haar. Niet zo makkelijk als dat van Hummer maar hopelijk lukken ze goed genoeg om een sleutelhanger te maken. Op de onderste foto kan je misschien wel zien dat ze twee soorten haar heeft: wollig ros en stekelig zwart. Ik ben totaal geen expert mar heb de indruk dat wollig ros makkelijker werkt.
Op vrijdag stond de langverwachte maar ook gevreesde afspraak voor Ravasz geboekt. Vroeg in de ochtend reden we samen naar de dierenkliniek op ongeveer 1,5u rijden, deden onze uiterste best om ons in het Zweeds aan te melden maar vervolgde de rest van de tijd toch maar in het Engels om zeker de juiste uitleg te geven. Of hij nog goed at? Ja hoor, hij steelt nog een heel brood als je even niet kijkt. En ontlasting, prima? Yup, brokken, brood alles komt er netjes weer uit. Ravasz was ondertussen met zijn blik op de dokter gericht gaan liggen en deed amper nog moeite om tegen de slaap te vechten. Ik vertelde de dokter dat het die ochtend te vroeg was naar zijn zin. Na de eerste verplichte ronde buiten en wat brokjes was hij al meteen weer op bed gekropen. Na veel aanmoediging van ons kwam hij dan toch mee naar beneden waar hij meteen richting de zetel sloftte. Nee, vroeg opstaan is niets voor Ravasz.
Natuurlijk vertelde ik ook van zijn onrust in de camper, van zijn spieren die verzwakken en onze onzekerheid van wat er hem te wachten staat. De resultaten moesten ze opsturen voor een volledige analyse, maar momenteel kunnen we enkel zorgen dat we samen zoveel mogelijk plezier en fijne momenten hebben. Het uitwendige onderzoek was nog steeds prima. Zijn hart en longen klinken prima, klieren zijn niet opgezet en er is nog niets ongewoon te voelen op de plek waar de tumor werd weggehaald. Na het onderzoek kreeg Ravasz een windel om met ijsjes op, wat koekjes en het advies om hem misschien nog wat extra cottage cheese bij te geven. Ja, voor Ravasz een prima deal die dat vroege opstaan wel de moeite maakte. (en dan kreeg hij van ons nadien in de wachtzaal nog een snackje van gedroogde vis!)
Wie ook de Facebook-pagina volgt heeft het misschien al gezien; ik maakte een nieuw fotoalbum aan voor de blog. Ik hoor namelijk af en toe dat mensen geen update krijgen van nieuwe berichten dus als je dan een blog mistte, weet je waar je’m terug kan vinden:
Ook op dierendag overschreden we de kaap van 1000 volgers op Facebook; hierbij dus een MEGAMERCI!!! aan alle volgers en symphatisanten!! Nodig gerust nog wat (honden) vrienden uit om mee te komen kijken en/of praten over honden, fotografie of Scandinavië.
En kijk eens wie helemaal in haar herfstig element is? Oona! Net voor dierendag arriveerde er een cadeautje in de brievenbus met voor elk van de hondjes een vilten accessoire gemaakt voor Vicia Faba Design. Met de code ‘DOGVISION’ krijg je trouwens -15% korting.
PS: al deze foto’s zijn afgewerkt met de Nordic Autumn presets voor lightroom die je in onze Etsy shop kan terug vinden.
PPS: Mijn echte Zweedse nummerplaat is ook toegekomen! Hoera!
3 Comments
Fenne, weet ge nog dat ge lachte als we met dogfun gingen wandelen, en ik op mijn buik foto’s maakte van paddestoelen ? het is blijkbaar erfelijk :-))
Oeps, ge hebt gelijk 🙂
Net als die verslaving aan noten en erwten. Maar geen tomaten met suiker en mayo voor mij!
vraag maar eens aan noncel cor hoe lekker dat is….