De voorbije week werd het pas echt winter met alles erop en eraan: ijspegels aan de cabin, een heerlijk pak sneeuw en temperaturen tot -15*C.
In de tuin is het een drukte van jewelste met hongerige vogeltjes en eekhoorns aan de voederhuisjes. De herten daarentegen zijn opvallend afwezig. Ik vrees dat de jagers de hele famillie die hier normaal rondhangt hebben opvreten :-(. Ook van de elanden tot op heden geen spoor.
Zelfs met het beetje extra licht, zowel van de sneeuw als de dagen die duidelijk lengen, krijg ik alvast veel meer gedaan. Het is nog wat werken rondom de vermoeidheid die vooral veroorzaakt wordt door de lange perioden zonder zonlicht. Sommige winters zijn super zonnig en dan valt het minder op, maar nu zien we wekenlang geen sprietje zon. Soms val ik dan, wanneer het licht aan de hemel uit gaat, pardoes in slaap.
Vorige week kwam daar ook nog eens een week platte rust bij nadat ik – vermoedelijk door een misstap in het bos- mijn rug bezeerde. Aanvankelijk leek er niet veel aan de hand, dan de volgende ochtend voelde mijn onderrug pijnlijk en stroef aan en de wandeling bracht enkel verslechtering. Nadat ik dan ook zelf mijn rug wat probeerde te masseren, geraakte ik plots totaal niet meer recht. Auw! Rechtzitten, staan, wandelen, allemaal onmogelijk. Maar gelukkig bracht de rust al snel verbetering. Ondertussen glij ik weer helmaal happy door de tuin op mijn slee :D.
Via mijn Society6 bestelde ik een nieuw notieboek voor 2021 (300% paper lover hier) en een iPad cover. Het is misschien gek, maar in thuiszit-tijden voeden details zoals een leuke hoes de creativiteit.
