Gone with the wind

Terwijl Hummertje ondertussen ongetwijfeld nieuwe vriendjes maakt in het Hachiko-centrum, zocht ik nog wat foto’s bij elkaar van haar laatste week hier.
Een afscheid, dat doen we immers in (een poging tot) stijl; met de 4 doggies brachten we een wegwaai-weekend door aan zee met lange strandwandelingen, putten graven, gekkigheid en languit maffen op de mat voor de stoof.– en ja ook wij mee de mat op, tussen de bende in.

Dat uit weg-waai weekend kan je behoorlijk letterlijk nemen. De weergoden waren alvast aan het oefenen voor de storm van kerstavond en bliezen dikke donkere regenwolken aan een sneltempo over onze hoofden. Van die paar zonnestralen genoten we dan ook vijfentwingig-keer zo hard!

Neusjes, ik hou van neusjes 🙂

En zacht flapperende oortjes;

Zaterdag 21-12 was het Hachiko kerstcafé en ging niet enkel Hummer maar ook Mogwai mee. Die laatste beleefde zowaar een helse avond. Ze trippelde nog ontspannen mee het gebouw in, liep door de deur van de zaal… en zette de remmen op terwijl ze met grote ogen de massa hulphonden aanschouwde. Ohnee, dat vond ze maar niets, die nieuwsgierigaarden die haar meteen kwamen besnuffelen, likjes gaven of gewoon heel open en vrolijk passeerden. Ze was al lang blij dat ze een rustig plekje onder tafel vond en ze van wat mensen heerlijke knuffels kreeg.
Hummer daarentegen gedroeg zich als een echte hulphond. Begroete beleefd en met een spatje enthousiasme de honden en mensen die ze kende en legde zich vervolgens rustig aan onze voeten, totaal niet onder de indruk van de passerende smoutebollen of andere honden.

Het kerstcafé konden we onmogelijk verlaten zonder een paar souvenirs; een paar potjes overheerlijke tiramisu, 2 doosjes pralines en een speeltje voor de doggies- in  gezellige kerstkleuren, allemaal ten voordele van Hachiko.

Vlak voor haar vertrek zochten we samen met Hummer nog naar kerstkadootjes voor haar medestudenten: kerstsokken van de kerstsokactie tvv Hachiko 🙂