Heel heel heel stilletjes sloop ik dichterbij om Mogwai die zo heerlijk lag te slapen niet te wekken. Ze lag daar zo heerlijk in een bolletje opgekruld te dromen en maakte tussendoor koddige geluidjes die helaas niet met een foto te vangen zijn.
Ze was echt moe want meestal denk ik nog maar aan rechtstaan en dan floepen die oren al omhoog.
Deze keer gaf ze zich helemaal over aan het zandmannetje en droomde vast nog over onze boswandeling, alle nieuwe hondenvriendjes die ze deze week maakte of het extra rondje joggen met Joeri. Of misschien wel van de dikke waggelende duiven in de tuin waar ze een hele middag naar zou kunnen kijken.
Maar heerlijk slapen dus. In een bolletje, ondersteboven of met alle vier de poten in een knoop.
Ondanks mijn pogingen om stil te zijn, botste ik toch even tegen de salontafel, oeps,… ze trok even haar ogen open, knorde wat en rolde zich opnieuw op, als een kleine vos in zijn hol.
En ik zou de hele dag naar haar kunnen kijken zo 🙂
]]>
